Tendon Transfers After High Level Radial Nerve Injury: Retrospective StudyÖzgür AğdoğanPrivate İstanbul Reyap Hospital, Plastic Reconstructive and Aesthetic Surgery, İstanbul
Aim: High radial nerve palsy is defined as an injury to the proximal elbow. The most common indication for upper limb tendon transfer procedures is peripheral nerve injury with no potential for recovery. The results of the tendon transfers we performed in highlevel radial nerve palsy cases who lost the chance of primary treatment and applied to us very late after the trauma were evaluated.
Material and Method: Fourteen patients who lost the chance of primary treatment due to high-level radial nerve injury and who underwent tendon transfer between 2013–2019 were included in the study. The patient’s dominant hand, job, expectation and sociocultural level were taken into consideration. For evaluation, range of motion and muscle strength were measured. Functional evaluation was made according to Tajima criteria.
Results: In the evaluation of muscle strength of our 14 patients; average wrist extension 3.85; finger extension 3.78; thumb was found to be 3.5 power. The average wrist range of motion is 40.35°; extension was measured as 16.78° (10°–70°), flexion 23.57° (15°– 50°). The mean metacarpophalangeal joint extension was 1.92° (1°–10°), interphalangeal joint extension was 9.64° (0°–30°), and thumb abduction was 29.64° (30°–55°). Functional average was evaluated as medium-good according to Tajima criteria.
Conclusion: Successful and sufficient functional results can be obtained with tendon transfers by choosing the right tendon and suture material in the late reconstruction of high-level radial nerve palsy that lost the chance of primary treatment. Keywords: late period, high level, radial nerve, tendon transfers; functional outcome
Yüksek Seviyeli Radial Sinir Hasarı Sonrası Tendon Transferleri: Retrospektif ÇalışmaÖzgür AğdoğanÖzel İstanbul Reyap Hastanesi, Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Kliniği, İstanbul, Türkiye
Amaç: Yüksek radial sinir felci dirseğin proksimalinde bir yaralanma olarak tanımlanır. Üst ekstremite tendon transfer prosedürleri için en yaygın endikasyon, iyileşme potansiyeli olmayan periferik sinir yaralanmasıdır. Primer tedavi şansını yitirmiş ve travmadan çok geç dönem sonrasında tarafımıza başvurmuş yüksek seviyeli radial sinir felci olgularında uyguladığımız tendon transferlerinin sonuçları değerlendirildi.
Materyal ve Metot: Yüksek seviyeli radial sinir yaralanması nedeniyle primer tedavi şansını yitirmiş ve tendon transferi uygulanan, 2013–2019 yılları arasında başvuran ondört hasta çalışmaya dahil edildi. Hastanın dominant eli, işi, beklentisi ve sosyokültürel düzeyi göz önünde tutuldu. Değerlendirme için eklem hareket aralıkları ve kas güçleri ölçüldü. Fonksiyonel değerlendirme Tajima ölçütlerine göre yapıldı.
Bulgular: On dört hastamızın kas kuvveti değerlendirmesinde; ortalama el bileği ekstansiyonu 3,85; parmak ekstansiyonu 3,78; başparmak 3,5 gücünde bulundu. Ortalama el bileği eklem hareket aralığı 40,35°; ekstansiyon 16,78° (10°–70°), fleksiyon 23,57° (15°–50°) ölçüldü. Ortalama metakarpofalangeal eklem ekstansiyonu 1,92° (1°–10°), interfalangeal eklem ekstansiyonu 9,64° (0°–30°) ve başparmak abdüksiyonu 29,64° (30°–55°) derece idi. Tajima ölçütlerine göre fonksiyonel açıdan ortalama orta-iyi olarak değerlendirildi.
Sonuç: Primer tedavi şansını yitirmiş yüksek seviyeli radial sinir felci geç rekonstrüksiyonunda doğru planlama, uygun tendon ve sütür materyali seçimi yapılarak tendon transferleri ile başarılı ve yeterli fonksiyonel sonuçlar elde edilebilmektedir. Anahtar Kelimeler: geç dönem, yüksek seviyeli, radial sinir, tendon transferleri, fonksiyonel sonuç
Özgür Ağdoğan. Tendon Transfers After High Level Radial Nerve Injury: Retrospective Study. Kafkas J Med Sci. 2021; 11(1): 149-156
Corresponding Author: Özgür Ağdoğan, Türkiye |
|
Full Text PDF
Print
Download citation
RIS
Share with email
Share
Send email to author
PubMed
