Arteria Renalis Varyasyonları: Bir Multidetektör BT Anjiyografi Çalışması

Arteria Renalis Varyasyonları: Bir Multidetektör BT Anjiyografi Çalışması [Kafkas J Med Sci]

Kafkas J Med Sci. 2019; 9(1): 1-5 | DOI: 10.5505/kjms.2019.53533

Arteria Renalis Varyasyonları: Bir Multidetektör BT Anjiyografi Çalışması

Serkan Öner¹, Zulal Öner²
¹Karabük Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Anabilim Dalı, Karabük, Türkiye
²Karabük Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, Karabük, Türkiye

Amaç: Aorta abdominalis’in bir çift dalı olan arteria renalis (AR)’in varyasyonları oldukça sık görülmektedir. Literatürde farklı popülasyonlarda kadavra çalışmaları ve görüntüleme yöntemleri ile bu varyasyonlar gösterilmiştir. Bu çalışmanın amacı MD-BTA ile AR çaplarını, sayılarını, orjin seviyelerini ve dallanmalarını değerlendirmek ve saptanan varyasyonların literatürde yer alan sonuçlarla karşılaştırmasını yapmaktır.
Materyal ve Metot: Çalışmaya 18–85 yaş arası 206 olguya ait BTA görüntüsü dahil edilmiştir. Tüm görüntüler deneyimli bir radyolog tarafından iki ve üç boyutlu rekonstrüksiyonlarla analiz edilmiştir. AR çapları, sayıları, dallanmaları ve çıkış düzeyleri değerlendirilmiştir. Bulgular: Toplam 412 böbrekte, 71 çoklu AR ve 32 erken dallanma olmak üzere %50 AR varyasyonu saptandı. Çoklu AR ve erken dallanma prevelansı erkeklerde sırasıyla %39,7, %34,9 iken, kadınlarda sırasıyla %26, %18,8 olarak gözlendi. En çok gözlenen varyasyon sağ veya sol böbrekte aksesuar bir AR bulunması şeklindeydi (%23,5). AR çapları sağ böbrek arterleri için ortalama 5,17 mm (1,8–7,9 mm), sol AR için 5,13 mm (1,5–9,1 mm) bulundu. Tüm AR orjin düzeyleri T12 corpus vertebralis ile L4–5 discus intervertebralis mesafesi arasında olup; en sık L1 corpus vertebralis (%46) seviyesindeydi. Sonuç: Sonuç olarak AR’de normal paterne göre %50 oranında varyasyon görülmekte olup; bu varyasyonlarının bilinmesi böbrek transplantasyonu açısından önemlidir. BTA, bu varyasyonların gösterilmesinde oldukça faydalı ve etkin bir yöntemdir

Anahtar Kelimeler: arteria renalis, çoklu arteria renalis; MD-BTA; varyasyon

Variations of Arteria Renalis: A Study of Multidedector CT Angiography

Serkan Öner¹, Zulal Öner²
¹Karabük University Faculty of Medicine, Department of Radiology, Karabük, Turkey
²Karabük University Faculty of Medicine, Department of Anatomy, Karabük, Turkey

Aim: Variations of renal artery (RA), a pair of branches of the abdominal aorta, are very common. In the literature, these variations are shown by cadaveric and imaging methods in different populations. This study aimed to evaluate the diameters, numbers, origins, and branchings of RA by the Multi-detector (MD) Computerized Tomography Angiography (CTA), and to compare the results of the determined variations with those in the literature. Material and Method: The study included 206 patients aged 18– 85 years with CTA images. An experienced radiologist analyzed all images in two and three-dimensional reconstructions. The diameters, numbers, branchings and origin levels of RA were evaluated. Results: In a total of 206 patients, 50% RA variation was detected including 71 multiple RA and 32 early branching. The prevalence of multiple RA and early branching in men was 39.7% and 34.9%, respectively. RA anomalies were observed 26% and 18.8%, respectively in women. The most observed variation was the presence of an accessory RA in the right or left kidney (23.5%). The mean RA diameters are 5.17 mm (1.8–7.9 mm) for the right RA and 5.13 mm (1.5–9.1 mm) for left RA. All RA origin levels are between the T12 vertebral corpus and the L4–5 intervertebral disc distance. L1 vertebral corpus (46%) was the most common level. Conclusion: As a result, 50% variation is observed in RA according to the typical pattern. Knowledge of these variations is essential in kidney transplantation. CTA is a beneficial and effective method for demonstrating these variations.

Keywords: arteria renalis, multiple arteria renalis; MD-CTA; variation

Serkan Öner, Zulal Öner. Variations of Arteria Renalis: A Study of Multidedector CT Angiography. Kafkas J Med Sci. 2019; 9(1): 1-5

Sorumlu Yazar: Zulal Öner, Türkiye

ARAÇLAR