Erektil Disfonksiyonu Olan Hastada Etiyolojinin Belirlenmesinde Modifiye IIEF-5 Formunun Etkinliğinin Belirlenmesi

Bağcıoğlu, Murat; Tekdoğan, Ümit Yener; Aydın, Ali Omur; Karadağ, Mert Ali; Özcan, Serkan; Güngör, Sefa; Kocaaslan, Ramazan

Erektil Disfonksiyonu Olan Hastada Etiyolojinin Belirlenmesinde Modifiye IIEF-5 Formunun Etkinliğinin Belirlenmesi [Kafkas J Med Sci]

Kafkas J Med Sci. 2017; 7(1): 71-74 | DOI: 10.5505/kjms.2016.83007

Erektil Disfonksiyonu Olan Hastada Etiyolojinin Belirlenmesinde Modifiye IIEF-5 Formunun Etkinliğinin Belirlenmesi

Murat Bağcıoğlu¹, Ümit Yener Tekdoğan¹, Ali Omur Aydın², Mert Ali Karadağ¹, Serkan Özcan³, Sefa Güngör⁴, Ramazan Kocaaslan¹
¹Kafkas Üniversitesi Tıp Fakültesi, Üroloji Ana Bilim Dalı, Kars
²Dr. Ersin Arslan Devlet Hastanesi, Üroloji Bölümü, Gaziantep
³Artvin Devlet Hastanesi, Üroloji Bölümü, Artvin
⁴Çukurova Aşkım Tüfekçi Devlet Hastanesi, Üroloji Bölümü, Adana

Amaç: Çalışmamızın amacı, eklenen sorularla modifiye edilmiş uluslararası ereksiyon işlevi değerlendirme formunu (IIEF-5) kullanarak erektil disfonksiyonlu (ED) hastalarda altta yatan etiyolojik faktörü öngörebilmektir.
Materyal ve Metot: Modifiye IIEF-5 formu erektil disfonksiyonu olan hastalara uygulandı ve skoru 21’in altında olan 100 hasta ED olarak kabul edilip çalışmaya dahil edildi. Eklenen sorularla hastaların sigara ve alkol alışkanlıkları, diabetes mellitus, hipertansiyon ve koroner arter hastalıkları sorgulandı. mastürbasyon alışkanlıkları ve gece ereksiyonları da ayrıca sorgulandı. Hastalar alınan cevaplara göre psikojenik, arteriyojenik ve kavernozal ED olarak 3 alt gruba ayırıldı. Formun sonuçları penil Doppler ultrason sonuçları ile karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 100 hastanın ortalama yaşı 45,25±12,67 ve ortalama ED süresi 40,97±58,11 ay olarak hesaplandı. Modifiye IIEF-5 formunun etiyolojiyi öngören sonuçları ile penil doppler ultrasonografi sonuçları karşılaştırıldığında 1., 2. ve 3. yöntemler için hastaların sırasıyla %49, %75 ve %79’u doğru tanı aldı. kappa korelasyonu da sırasıyla 18, 57 ve 73 olarak belirlendi. Ortalama IIEF-5 skorları organik ve psikojenik gruplar için sırasıyla 9,92±3,94 ve 12,82±4,37 olarak tespit edildi (p = 0,001). Arteriyel, venöz ve psikojenik gruplar için ortalama IIEF-5 değerleri ise sırasıyla 8,6±3,34, 12,32±3,86, 12,32±3,86, iken arteriyel grubun sonuçlarının diğer gruptan istatistiksel olarak farklı olduğu gözlendi.
Sonuç: ED etiyolojisinin belirlenmesinde kullanılan yöntemlerin çoğu invaziv iken, modifiye edilmiş IIEF-5 formu ED olan hastalarda etiyolojiyi belirlemede ve tedavide ürologların klinik pratikte yararlanabileceği basit ve doğru sonuçlar veren bir testtir.

Anahtar Kelimeler: modifiye IIEF-5, erektil disfonksiyon, etiyopatogenez

Evaluating the Ability of the Modified IIEF-5 Questionnaire to Determine the Etiopathogenesis of Erectile Dysfunction

Murat Bağcıoğlu¹, Ümit Yener Tekdoğan¹, Ali Omur Aydın², Mert Ali Karadağ¹, Serkan Özcan³, Sefa Güngör⁴, Ramazan Kocaaslan¹
¹Kafkas University, Department of Urology, Kars, Turkey
²Dr. Ersin Arslan State Hospital, Department of Urology, Gaziantep, Turkey
³Artvin State Hospital, Department of Urology, Artvin, Turkey
⁴Cukurova Askim Tufekci State Hospital, Department of Urology, Adana, Turkey

Aim: The aim of this study, to evaluate the ability of questions added International Index of Erectile Function-5 (IIEF-5) questionnaire differentiating the underlying etiopathogenesis of erectile dysfunction (ED).
Material and Method: The questions of the modified IIEF-5 were asked the patients, and scores below 21 were considered as ED. With added questions, smoking and drinking habits and the presence of diabetes mellitus, hypertension and coronary heart disease were recorded. The masturbation habits and night erections were also questionned. The patients were then sub-divided into 3 groups, namely psycogenic, arteriogenic and cavernosal ED. The results of questionnaire were correlated with penile Doppler ultrasonography (PDU) results.
Results: The mean age of the 100 patients was 45.25±12.67, and the mean duration of ED was 40.97±58.11 months. When diagnostic ability of the modified IIEF technique was compared with PDU, the 1 st, 2nd and 3rd methods accurately diagnosed 49%, 75% and 79% of the patients, respectively. The kappa correlation coefficient was 18, 57 and 73 for techniques 1, 2 and 3, respectively. IIEF scores of organic and psycogenic groups were 9.92±3.94 and 12.82±4.37 (p = 0.001). Mean IIEF scores of arterial ED, venous ED and pyscogenic ED groups were 8.6±3.34, 12.32±3.86, 12.32±3.86, respectively and the arterial ED group was significantly different (p <0.001). Conclusion: Though the majority of the techniques to determine the etiopathogenesis of ED are invasive, modified IIEF is a simple and accurate technique, especially with the third step and useful for the urologists in their clinical practice.

Keywords: modified IIEF-5, erectile dysfunction, etiopathogenesis

Murat Bağcıoğlu, Ümit Yener Tekdoğan, Ali Omur Aydın, Mert Ali Karadağ, Serkan Özcan, Sefa Güngör, Ramazan Kocaaslan. Evaluating the Ability of the Modified IIEF-5 Questionnaire to Determine the Etiopathogenesis of Erectile Dysfunction. Kafkas J Med Sci. 2017; 7(1): 71-74

Sorumlu Yazar: Murat Bağcıoğlu, Türkiye

ARAÇLAR